Aby zrozumieć czym jest pokora trzeba najpierw scharakteryzować pychę, która jest odwrotnością pokory. Czym więc jest pycha ? Pycha jest wywyższaniem swojej osoby ponad innych ludzi, a czasem nawet ponad Pana Boga. Pycha jest formą egoizmu, gdzie najważniejsze jest “Ja, moje ego”. Pycha jest pysznieniem się, jest myślą o samowystarczalności, nieomylności i doskonałości. Pycha jest samolubna, z nikim się nie liczy i nikogo nie słucha. Pycha popycha do wielu grzechów. Jest głównym sprawcą ludzkich zachowań, przewinień i grzeszności. Lecz “Pycha odchodzi drogą Eucharystii “, jeżeli tylko będziemy w Niej często uczestniczyć i Modlić się o pokorę. Bo pokora cechuje człowieka wartościowego. Pokora nie prowadzi do grzechu i śmierci wiecznej, lecz do nieba.
Wielu Świętych, a w tym święty Ojciec Pio i św. siostra Faustyna Kowalska nauczała, że pokora w życiu jest najważniejsza. Trzy razy pokora: pokora wobec Pana Boga, pokora wobec ludzi i pokora wobec siebie.
Oto kilka cytatów Świętych odnośnie pokory:
– Chcesz być szczęśliwy, to pozwól aby pokora była twoją stałą towarzyszką życia
– Pokora na tej ziemi, to wejście do Królestwa Bożego
– Razem z pokorą zyskujesz wszystkie inne cnoty
– Bez pokory wszystko jest nicością i urojeniem
– Kto z pokornego serca samego siebie uniża, potrafi odkryć wartość drwin i obrazy
– Kto uczciwie dąży do pokory, niech szanuje innych, a samego siebie ocenia nisko
– Zaufanie Panu Bogu zamiast samemu sobie pogłębia pokorę
Człowiek pokorny nie obnosi się ze swoją dobrocią, ze swoją szczodrością, ze swoją mądrością, ze swoim bogactwem, ze swoim statusem, wykształceniem i stanowiskiem. Człowiek pokorny wie, że wszystko zawdzięcza nie sobie, lecz Panu Bogu. Bo jak nauczał Święty Jan Chrzciciel “Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba”. Człowiek pokorny dzieli się swoim bogactwem z potrzebującymi, jest troskliwym ojcem dla swoich pracowników, nie szczędzi czasu dla rodziny i przyjaciół zwłaszcza tych potrzebujących pomocy, nie wstydzi się biednych znajomych, podaje rękę leżącemu, zgina kolana w Kościele.
Pokora wobec Pana Boga, pokora wobec ludzi i pokora wobec siebie, to jest największe bogactwo człowieka. To pokora decyduje o uroku i powodzeniu człowieka wśród ludzi tu na ziemi. I decyduje o szczęśliwej wieczności po śmierci. Pewien znany człowiek powiedział (choć w innym kontekście) “Nikt mnie nie rozumie, ale każdy mnie uwielbia”. Tak też często bywa w przypadku człowieka pokornego, że nikt go nie rozumie. Dlaczego ? Dlatego, że ludzki umysł gównie nastawiony jest na branie i na pychę, a nie na dawanie i pokorę. I choć nikt pokornego człowieka nie rozumie, ale każdy go uwielbia za wspaniałe cechy charakteru, za człowieczeństwo.
A pycha ? Pycha rodzi tylko zło. Pycha jest matką wszystkich grzechów. Szatan uwielbia pyszne dusze i zasępione twarze, bo wie, że niewiele się przy nich napracuje, by je złapać w swoje piekielne sidła. Szatan nienawidzi dusz pokornych i twarzy uśmiechniętych. Gdyż wie, że mimo nękania tych dusz nie będzie mógł ich pozyskać dla piekła.